....แต่ละคนนั้นก็จะมีประสบการณ์ที่ต่างกัน ซึ่งเกิดจากการรับรู้ของประสาทสัมผัสทั้ง5 ของเรา(ตา หู จมูก ลิ้น สัมผัส) เพราะฉะนั้นต้นทุนความรู้เดิมทุกคนไม่เหมือนกัน เวลาเราเห็นใครสักคนเรามักจะตัดสินคนๆนั้นจากประสบการณ์เดิม เกิดความคิดแล้วเกิดความรู้สึกต่อคนๆนั้น ทั้งๆที่เรายังไม่รู้จักเขาคนนั้นอย่างแท้จริงแต่เราตัดสินด้วยความรู้สึกของเรา
จากการอบรมในะหว่างวันที่28-1ก.ย. ทำให้เข้าใจตนเองมากขึ้น เข้าใจว่าตนเองมีคนอีกคนหนึ่งที่คอยบงการเรา คอยคิดแทนเรา ตัดสินแทนเรา เรายังมีอีกคนที่อยู่ข้างหลังเรา อย่างที่ได้กล่าวมาข้างต้นประสบการณ์เดิมของเราสร้างคนที่อยู่ข้างหลังเรามา นั่นทำให้เราต้องคิดใคร่ครวญทำความเข้าใจก่อนเพื่อสร้างความเข้าใจให้ใกล้เคียงกับสิ่งนั้นให้มากที่สุด ในครั้งนี้ได้มีกรณียกตัวอย่างมาของพี่ที่ทำงานในพิพิธภัณฑ์ ซึ่งมีแม่บ้านที่นั่นที่ไม่ค่อยพูดดีต่อกัน กรณีนี้ให้เราได้เรียนรู้การมองมิติใหม่ มองกลับกัน จากที่เรามองคนนั้นเป็นแม่บ้านให้เรามองว่าคนนั้นเป็นป้าของเรา หรือคนในครอบครัวเรา จะเกิดความรู้สึกที่แตกต่างทันที ทำให้เกิดความเห็นอกเห็นใจทันที อยากช่วยเหลือมากขึ้น
การฝึกการรู้ตัวมากกว่า การคิด จะทำให้เรากลับมารู้ตัวเองได้เร็ว และสิ่งนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งทำให้ได้ใคร่ครวญตนเองเพื่อเข้าใจผู้อื่น เข้าใจปรากฏการที่เกิดขึ้น ลดการคิดแล้วใคร่ครวญ วิธีก็มีหลายอย่างที่สามารถทำได้ง่ายๆ เช่น กลับมารับรู้ที่ลมหายใจเข้าออก
การที่เราจะเป็นผู้นำ ต้องเข้าใจตนเองให้มากที่สุด และถ้าจะนำใครก็ต้องเปลี่ยนแนวคิดเขาก่อน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น