ทหารนาซีที่ฆ่าชาวยิวก็เป็นคนธรรมดา รักครอบครัว เข้าโบสถ์ ตำรวจพัสดี ครูอาจารย์ก็เป็นคนธรรมดา มีศาสนา เข้าวัดเข้าวา แต่เมื่อถึงจุดหนึ่งพวกเขาก็สามรถเปลี่ยนเป็นปีศาจได้
ในชีวิตจริงคำสั่งมาในหลายรูปแบบและมีความรุนแรงต่างกัน ตั้งแต่การฆ่ากัน การยกพวกตีกัน ไปจนถึงเรื่องเล็กๆ เช่น ประเพณี "ว้าก" ในบางมหาวิทยาลัย
นักเรียนที่ยกพวกตีกันอาจมาจากครอบครัวที่มีฐานะที่ดี พ่อแม่อบรมสั่งสอนให้เป็นคนดี แต่ภายใต้บางสถานการณ์ เมื่อพวกเขาตกอยู่ในคำสั่งให้ฆ่า หรือทำร้ายนักเรียนโรงเรียนอื่นก็ไม่ปฏิเสธ
หลายคนเสพยาเพราะเพื่อนทุกคนเสพยา "ไม่งั้นจะเสียเพื่อน" ในประเพณีรับน้อง ในเมื่อทุกคนก็ "ว้าก"ใส่รุ่นน้อง เราก็ต้องทำด้วย ไม่งั้นจะเข้ากับใครไม่ได้
ความแตกแยกของสังคมบ้านเราในช่วงหลายปีนี้ สร้าง "ความชอบธรรม" ให้เราทำร้ายเข่นฆ่าอีกฝ่ายได้ง่ายขึ้น ฆ่าพวกมันให้ตาย เอามันให้หนัก "เพราะพวกมันไม่ใช่พวกเรา" ในทุกสุดก็ไม่ต่างจากพวกนาซีที่ฆ่าชาวยิวไปหกล้วนคน
คนเราข้ออ้างเสมอเพื่อสร้างความชอบธรรม หรือคำอธิบายเมื่อทำเรื่องแย่ๆ : "ฉันทำตามหน้าที่", "ถ้าเราไม่ทำ คนอื่นก็ทำ", "เบื้องบนสั่งมา ไม่ทำไม่ได้","เราต้องเคารพคำสั่ง", "มันเป็นประเพณีของโรงเรียนเรา" ฯลฯ สัญชาตญาณการเอาตัวรอดฝังในยีนของเราทุกคน แต่จุดหนึ่งเราต่างจากสัตว์อื่นๆ อยู่ที่เราพัฒนามโนธรรม ความรู้ถูกรู้ผิด และเราพัฒนาสังคมให้ทุกหน่วยมีเจตจำนงอิสระมากเท่าที่จะมีได้ เรามีอิสระที่จะทำดีทำชั่ว
เราทุกคนมีศักยภาพที่จะเปลี่ยนเป็นปีศาจได้ก็จริง แต่หากเลิกเชื่อว่าเราสามารถที่จะเลือกทำดีทำชั่วได้ เลือกที่จะมีความสุขได้ ชีวิตจะเหลือคุณค่าอะไร?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น